Hi! Ik ben Inge 

 

De reden dat ik deze blog ben gestart, komt voort uit mijn persoonlijke ervaring. Mijn verhaal deel ik graag met je! 
 

Toen ik ongeveer 19 was en voor het eerst op mezelf ging wonen, ontdekte ik een nieuwe passie: voeding! Het was een tijd waarin ik me vaak vermoeid voelde en dacht: “Wat doe ik verkeerd?”. Boeken over voeding gaven me snel een antwoord; ik eet helemaal niet goed! Ze maakten me bang voor van alles; de reden dat we allemaal ziek zijn komt door wat we eten, het is mijn eigen ‘ schuld’ dat ik me vermoeid voel en suiker is het ‘ witte gif’. Het voelde alsof elk probleem terug te voeren was op wat er op mijn bord lag. De angst dat voeding de oorzaak was van al mijn klachten nam de overhand.

 

Geobsedeerd door gezondheid besloot ik alleen nog maar onbewerkt en zo natuurlijk mogelijk te eten. Wat begon als iets onschuldigs, sloeg al snel door in extreem "gezond" eten. Elke vrije minuut ging op aan het maken van uitgebreide eetschema's, het doorgrondig scannen van etiketten en het tot op de gram nauwkeurig afwegen van alles wat ik at. Ik trok me steeds meer terug, sloot me af van in de avond met mijn familie mee te eten en van etentjes met vrienden. Ik at liever alleen, bang voor de pakjes en zakjes die gebruikt werden. Regelmatig speelde ik de voedingspolitie en waarschuwde iedereen voor wat er in hun eten zat en waar ze ziek van konden worden. In het weekend gaf ik mezelf eindelijk toestemming om te eten wat ik wilde, maar het eindigde altijd in vreetbuien en at tot ik misselijk was.

 

Al die tijd was ik zo druk bezig met eten, dat ik me gestrest en eenzaam voelde. Ik voelde me allesbehalve gezond of gelukkig.